در طی بیش از دو سال گذشته در روزهای دوشنبه، با شهدای مجموعه
سلامت فارس در طول سال های دفاع مقدس که در کنار خدمات پشتیبانی در جبهه های حق
علیه باطل و خدمت به رزمندگان غیور میهن در بهداری ها و بیمارستان های صحرایی،
شهدای گرانقدری را به این انقلاب تقدیم کرده اند، آشنا شدیم و این بخش با معرفی
شهدای استان فارس ادامه یافت. همچنین در ادامه با شهدای مدافع سلامت دانشگاه علوم
پزشکی شیراز که در روزهای بحران کرونا، با از جان گذشتگی در سنگر سلامت، برای حیات
بیماران جنگیدند آشنا شدیم و 9 شهید مدافع سلامت دانشگاه را در این بخش معرفی
کردیم. در ادامه با شهدای مدافع حرم آشنا می شویم که مطلب امروز بخش همراه با شهدا
به شهید «مجتبی ذوالفقارنسب»، از شهدای
مدافع حرم استان فارس اختصاص دارد.

 

شهید
مجتبی ذوالفقارنسب

تاریخ و محل تولد: 8/3/1356 جهرم

تاریخ و محل شهادت: 21/1/1395 حلب سوریه

شهید مجتبی ذوالفقارنسب در روز 8 خرداد ماه سال 1356
در شهر جهرم دیده به جهان گشود. بعد از
گذراندن تحصیلات متوسطه در جهرم، در سال 1375 در دانشگاه افسری حضرت امام علی (ع)
پذیرفته شد. در دانشگاه افسری در گردان وحدت در رشته تحصیلی مدیریت دولتی ادامه
تحصیل داد. او پس از اتمام دوره افسری به ایرانشهر منتقل و به عنوان فرمانده
گروهان مشغول به خدمت شد و پس از آن به شیراز انتقال یافت و به عنوان مسوول شعبه
آزمایشات مرکز پیاده در این شهر به کار مشغول شد.

شهید ذوالفقارنسب سپس به شوشتر منتقل و در آنجا ابتدا به
عنوان جانشین گردان و بعد از آن به عنوان مسوول رکن دوم تیپ 45 تکاور شوشتر مشغول
به خدمت شد.

شهید ذوالفقارنسب در روز 28 اسفندماه سال 1394 داوطلبانه به
ماموریت مستشاری در سوریه اعزام و در تاریخ 21 فروردین ماه 1395 در درگیری با تروریست
های تکفیری گروه جبهه النصره، به خیل شهدای مدافع حرم حضرت زینب(س) پیوست.

یادداشت مقام معظم
رهبری درباره شهید ذوالفقارنسب:

یادداشت
حضرت آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) درباره شهدای عزیز ارتش جمهوری اسلامی ایران
که در ابتدای کتاب زندگی نامه داستانی شهید مدافع حرم، سرهنگ مجتبی ذوالفقارنسب
نگاشته شده، بدین شرح است:

"شهید عزیز آقای مجتبی ذوالفقارنسب و هر
فداکار مانند آن عزیز، مایه سربلندی کشور و ملت و سرباز حقیقی اسلام و قرآنند.
ارتش جمهوری اسلامی ایران و همه ما باید به کسانی چون شهید ذوالفقارنسب افتخار
کنیم.

سلام‌الله علیه و علی جمیع
الشهداء

سیدعلی خامنه‌ای

خاطرات
شهید از زبان همسرش:

- همسرم در کنار پدر
بودن یک همبازی خوب برای بچه ها بود. هر وقت به خانه می آمد، آنقدر در شور و هیجان بازی بود که صدای او
از بچه ها بالاتر می رفت و کودک درونش زنده بود.

- آذرماه 1394 بود که ارتش جمهوری اسلامی اعلام کرد که تعدادی
از نظامیان ارتش را برای دفاع از حرم حضرت زینب(س) به سوریه اعزام می کند. خیلی
دلش می خواست برود؛ اما به دلایلی با اعزام مجتبی مخالفت شد و خیلی ناراحت بود. 5
اسفند همان سال بود که باخبر شدم کسانی که در آذرماه نام نویسی کرده بودند قرار
است تا چند روز دیگر عازم سوریه شوند. منتظر بودم مجتبی از محل کار به خانه بیاید
تا این خبر را به او بگویم. ساعت پنج و نیم بود که آمد و من خبر را به او گفتم. با
شادی و ذوقی که نمی شود توصیفش کرد، گفت: خودم فرمانده کسانی هستم که از شوشتر
اعزام می شوند و مسوولیت اعزام با خودم است. با اعزام او موافقت شده بود و برنامه
این بود که دو روز دیگر خودشان را در تهران معرفی کنند؛ همه چیز خیلی سریع
گذشت.

وصیت
نامه شهید:

سلام به پدر و مادر عزیزم و همچنین برادران برزگوارم و خواهران
نازنینم.

اکنون که از جمع شما به سرای باقی رفتم، بدانید که با قلبی
مطمئن و آرام به هدفی که سال ها منتظرش بودم رسیدم. مراسم هایم را ساده برگزار
کنید و فقط برای امام حسین(ع) و عقیله بنی هاشم(س) گریه کنید. ان شاء الله
پرهیزگار باشید و تقوا پیشه کنید و بدانید کلید اسرار نماز اول وقت است. برادرانم
را به حفظ حیاء و خواهرانم را به حفظ حجاب اسلامی و همه را به خوردن لقمه حلال
وصیت می کنم.